Nie znoszę się spóźniać. Kiedy stoję w korku czuję jak rośnie mi ciśnienie, trudno skupić mi myśli, a palcami nerwowo stukam o kierownicę. Co parę sekund zerkam na zegarek. Powtarzam sobie w głowie: „Mogłeś wyjechać wcześniej, przecież wiesz jak bardzo nie lubisz się spóźniać”.
Stres jest reakcją mobilizującą organizm do działania. Krew szybciej krąży, aby dotlenić mięśnie. Nadnercza wypuszczają adrenalinę. Ja tymczasem nic nie mogę zrobić – siedzę przecież w samochodzie.
Kiedy zauważam te wszystkie fizyczne reakcje na sytuację stresową, jestem na dobrej drodze do zrelaksowania się.
Metoda jest bardzo prosta. Zauważ fizyczną reakcję swojego ciała i nazwij ją:
„Oddycham szybciej”
„Mam napięte mięśnie”
„Stukam palcami o kierownicę”
„Skubię skórkę przy paznokciu”
„Ciągle sięgam po komórkę”
„Zaciskam szczękę”
Następnie świadomie zareaguj. Napnij maksymalnie mięśnie, a następnie je rozluźnij. Spowolnij oddech i w wyobraźni prześledź jego drogę od wdechu do wydechu. Delikatnie otwórz usta.
Rozejrzyj się wokół czy możesz coś zrobić. Jeżeli nie? Zadzwoń, że się spóźnisz lub wyślij sms’a. Następnie skup się na własnym ciele. Napięcie spowodowane stresem przygotowuje Cię do walki lub ucieczki. Czy potrzebujesz tego teraz?
Zdecydowana większość Twoich reakcji to działanie podświadomości, która stara się Ciebie chronić tak jak potrafi najlepiej. Nie zawsze robi to adekwatnie do sytuacji.
Wyobraź sobie, że Twój umysł podświadomy, to takie sześcioletnie dziecko. Ten sześciolatek bardzo Cię kocha, ale czasami jak da Ci prezent to nie wiadomo czy śmiać się czy płakać (wszyscy rodzice z pewnością pamiętają takie sytuacje z życia :-)).
Na nasze szczęście sześciolatek jest nauczalny. Uczysz go przez przykład. Więc następnym razem stojąc w korku, pokaż mu jak chcesz aby się zachowywał.
"Twoje Życie To Dar - Nadaj Mu Znaczenie"
1. Jak wybrać cele swojego życia?
2. Jak je osiągnąć?
3. Jak się w tym wszystkim nie pogubić?